PHP, bir web sitesi tasarımında kullanılabilecek en popüler programlama dillerinden biridir. Özellikle yeni başlayanlar için, PHP temel derslerinin öğrenimi oldukça faydalı olabilir. Bu makalede, basit PHP kodlama örnekleri sunacağız ve bu örnekleri kullanarak web sitesi tasarımında temel beceriler kazanabileceksiniz. Coding örnekleri, değişkenlerden kontrol yapılarına ve fonksiyonlara kadar farklı konuları kapsar. En temel derslerden başlayarak, her konu açıklama ve uygulama örneğiyle sunulacaktır. Bu şekilde, yeni başlayanlar için PHP kodlamada iyi temel bir bilgi oluşturmalarına yardımcı olmak istiyoruz. Her konuda, ilgili kod örnekleri, kolaylıkla anlaşılabilen açıklamalar ve öğrenme sürecini kolaylaştıracak tablolar veya listeler de yer alacaktır.
Değişkenlere Giriş
Değişkenler, programlama dillerinde sıklıkla kullanılan temel kavramlardan biridir ve PHP’de değişken tanımlama oldukça kolaydır. Bir değişken, bir değeri saklar ve bu değer, programın geri kalanında kullanılabilir. Değişkenler, farklı tiplerde olabilir ve değişkenin tipi tanımlandıktan sonra değer ataması yapılabilir.
Örneğin, bir sayı değeri saklamak isteyen bir değişken oluşturmak için, öncelikle değişkenin adını belirlemeniz gerekiyor. Ardından, değişkenin tipini belirten bir ön eki kullanarak değişkeni tanımlayabilirsiniz. İşte bir örnek:
$degiskenAdi = 5;
Bu örnek, $degiskenAdi adında bir değişken oluşturur ve bu değişkene 5 sayısı atanır. Bu değer, programın geri kalanında kullanılabilir.
Değişkenler, farklı tiplerde değerler saklayabilir. Örneğin, bir metin değeri saklamak istiyorsanız, değişkeni tanımlarken bir karakter dizisi (string) tipi kullanmanız gerekir. İşte bir örnek:
$isim = “Ahmet”;
Bu örnekte, $isim adında bir değişken oluşturulur ve “Ahmet” değeri atanır. Bu değer, programın geri kalanında kullanılabilir.
Bir değişkeni başka bir değişkene atamak da mümkündür. İşte bir örnek:
$ilkSayi = 10;$ikinciSayi = $ilkSayi;
Bu örnekte, $ilkSayi adında bir değişken oluşturulur ve 10 değeri atanır. Daha sonra, $ikinciSayi adında başka bir değişken oluşturulur ve $ilkSayi değişkeninin değeri atanır. Sonuç olarak, $ikinciSayi değişkeninin değeri de 10 olacaktır.
Değişkenler, programlama dillerinde oldukça önemli bir role sahiptir ve PHP’de değişken kullanımı oldukça basittir. Başka bir bölümde, kontrol yapılarına değineceğiz.
Kontrol Yapıları
Kontrol yapıları, programlama dillerinde programların akışını kontrol etmek için kullanılan temel yapılar arasında yer alır. Bu yapılar, belirli koşullar veya döngüler ile programın hangi bölümünün çalışacağına karar verir. Bu bölümde, özellikle PHP’de kullanılan if-else, switch-case ve döngü yapıları açıklanacaktır.
if-else yapısı, belirli bir koşulu kontrol ederek, koşulun true (doğru) veya false (yanlış) olması durumlarında farklı kod bloklarının çalıştırılmasına olanak sağlar. Özellikle, belirli bir alanın doldurulması gereken sayfalarda, kullanıcıların bu alanı doldurup doldurmadığı kontrol ederek farklı mesajlar vermek için sık sık kullanılır.
switch-case yapısı, if-else yapısına benzer şekilde belirli bir koşulun sağlanıp sağlanmadığını kontrol eder, ancak birden fazla olası durum için daha uygun olabilir. Bu yapı, özellikle doğru yanıtın farklı olasılıklarını kontrol etmek için kullanılan quizler gibi uygulamalarda çok yararlı olabilir.
Döngüler ise programların belirli bir işlemi yinelemek için kullanılan yapılarıdır. PHP’de kullanılan en sık döngüler while, for ve foreach döngüleridir. Bu yapılar özellikle veritabanı verilerini çeken veya tabloların içeriğini dolduran gibi daha karmaşık yapılar tasarlamak için kullanılabilir.
Tüm bu yapılar programlama açısından oldukça önemlidir ve özellikle web uygulamaları ve veri tabanı işlemleri için oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır.
If-Else Yapısı
If-else yapısı, en temel kontrol yapılarından biridir ve bir koşulun doğruluğuna bağlı olarak farklı kod bloklarının çalıştırılmasını sağlar. If-else yapısının temel amacı, programın çalışma akışının koşullara göre yönlendirilmesidir. Bu yapıda, belirli bir koşul sağlanıyorsa if bloğu çalıştırılırken, koşul sağlanmıyorsa else bloğu çalıştırılır.
Örneğin, bir kullanıcının giriş yaptığı bir web sitesinde, kullanıcının giriş yapma bilgileri doğru ise if bloğu çalıştırılır ve kullanıcının hesabı açılır. Eğer kullanıcının giriş bilgileri yanlış ise else bloğu çalıştırılır ve kullanıcıya hata mesajı gösterilir. If-else yapısı, programcılara koşulların kontrol edilmesi ve programın akışının yönlendirilmesi için çok kullanışlı bir araç sağlar.
Nested If-Else Yapısı
Nested if-else yapısı, bir koşulun sonucuna bağlı olarak daha fazla koşulun kontrol edilmesine ihtiyaç duyulduğunda kullanılır. İç içe yapısı, bir if-else bloğunun içine başka bir if-else bloğu yerleştirilerek oluşturulur. Bu yapı daha kompleks durumların kontrol edilmesinde kullanılabilir ve kodların daha okunaklı ve yönetilebilir olmasını sağlar. İç içe if-else yapıları, kodların karmaşıklığına bağlı olarak birkaç düzeyde yer alabilir. Ancak, fazla yuvalı if-else yapıları, kodların okunabilirliğini azaltabilir ve hataların ortaya çıkmasına neden olabilir. Bu nedenle, kodların okunurluğunu artırmak ve hataları azaltmak için, işlevler veya sınıflar gibi farklı yaklaşımlar kullanmak tercih edilebilir.
Switch-Case Yapısı
Switch-case yapısı, if-else yapısına benzer şekilde bir koşulun sağlanıp sağlanmadığını kontrol eder, ancak birden fazla olası durumda daha kolay bir şekilde kullanılabilir. Bu yapı, belirli bir değere göre farklı yöntemlerin veya kod bloklarının kullanılmasını sağlar.
Bir örnek vermek gerekirse, bir cüzdan uygulaması üzerinde çalışıyorsanız ve kullanıcının hesap bakiyesinden düşülecek tutarın, hangi para biriminde olacağını kontrol etmeniz gerekiyor. Bu durumda switch-case yapısı, farklı para birimlerine göre farklı hesaplama yöntemleri içeren kod bloklarını kolayca yönetmenize yardımcı olur.
Bu yapı aynı zamanda programlama kodlarını da daha anlaşılır hale getirir ve kodun daha kolay okunup anlaşılmasını sağlar.
Döngüler
Bu yapı, belirli bir işlemi yinelenen şekilde gerçekleştirmek için oldukça yararlıdır. While döngüsü, belirli bir koşul doğru olduğu sürece kod bloğunu çalıştırır ve koşul doğru olmadığında döngü sona erer. Bu yapı, bir veri setindeki her öğe üzerinde işlem yapmak için kullanılabilir. For döngüsü ise, bir sayacı belirli bir aralıkta arttırmak veya azaltmak için kullanılır. Bu yapı, belli bir durumdan sonra çalışmayı durdurabilir. Foreach döngüsü ise, bir dizi veya listedeki öğeler üzerinde işlem yapmak için sıklıkla kullanılır. Bu yapıda, dizideki her öğe, kod bloğu içinde tek tek ele alınır ve işlem yapılır. Döngüler, programlama dillerinde çok yaygın kullanılan bir yapıdır ve temel düzeyde web geliştirme için gereklidir.
While Döngüsü
While döngüsü, belirli bir koşul doğru olduğu sürece çalışan bir döngüdür. Koşulun doğru olup olmadığı her döngüde kontrol edilir ve koşul doğru olduğu sürece döngü devam eder. Koşul yanlış olduğunda döngü sona erer ve program akışı döngü sonrasındaki kod satırına geçer.
While döngüsü, özellikle belirli bir sayıda tekrarlanması gereken işlemlerde oldukça kullanışlıdır. Bu döngüde, döngünün içinde yapılan işlemlerde koşulun nasıl değiştiğine dikkat etmek gerekir. Aksi takdirde sonsuz bir döngü oluşabilir ve program çökebilir.
Örneğin, aşağıdaki kod parçasında while döngüsü kullanılarak 1’den 10’a kadar olan sayılar ekrana yazdırılıyor.
$i = 1;while ($i <= 10) { echo $i . "
"; $i++;}
Bu kodda $i değişkeni 1’den başlayarak 10’a kadar işlem yapar. Her döngüde $i değişkeni kontrol edilir ve koşul doğru olduğu sürece döngü devam eder. 1’den 10’a kadar olan sayılar ekrana yazdırılır ve sonrasında döngü sona erer.
While döngüsü, belirli bir koşul doğru olduğu sürece tekrarlamaya devam eder ve programlama dünyasındaki en temel öğelerden biridir.
For Döngüsü
For döngüsü, belirli bir aralıkta artış veya azalış yapmak için kullanılır. Döngü, başlangıç değeri, bitiş sınırı ve adım değeri ile belirtilen koşullara göre çalışır. For döngüsü, başlangıç değeri belirlenerek başlar ve bitiş sınırına ulaşana kadar adım değeri kadar artar. Bu döngü, özellikle bir işlemi belirli bir aralıkta tekrarlamak için kullanışlıdır. Ayrıca döngünün kaç defa çalışacağı önceden belirlendiği için, hatalı kod yazmanın önüne geçilmiş olur. For döngüsü, özellikle sayı dizilerinde gezinmek için çok kullanışlıdır. Aşağıdaki örnekte, for döngüsü kullanılarak sayıların toplamı hesaplanmıştır:
$toplam = 0;for($i = 1; $i <= 10; $i++){ $toplam += $i;}echo "1'den 10'a kadar olan sayıların toplamı: " . $toplam;
Yukarıdaki kod bloğunda, $i değişkeni 1’den başlayarak 10’a kadar artacak şekilde tanımlanmıştır. Her bir adımda, döngüye dahil olan sayı toplama işlemine dahil edilir. Sonuç olarak, 1’den 10’a kadar olan sayıların toplamı hesaplanır ve ekrana yazdırılır.
Foreach Döngüsü
Foreach döngüsü, verileri dizi veya listedeki öğelerin üzerinde işlem yapmak için kullanan ve programlama dünyasında oldukça yaygın bir kullanıma sahip olan bir döngü türüdür. Foreach döngüsü, dizilerdeki her bir öğeye tek tek erişir ve bu öğeleri işleyerek programda belirtilen görevleri gerçekleştirir. Bu döngü, her bir öğeyi döndürür ve bu öğe üzerinde belirtilen işlemleri gerçekleştirir. Foreach döngüsü, özellikle büyük veri setlerinde veya dinamik web sayfalarında kullanımı oldukça yararlıdır. Bu döngü, verilerin işlenmesini ve düzenlenmesini kolaylaştırır ve programlama projelerinde önemli bir araçtır.
Fonksiyonlar
PHP’de fonksiyonlar, sıklıkla kullanılan kod bloklarını tek bir yerde toplamanıza olanak sağlayarak kodun düzenini sağlar ve daha okunaklı hale getirir. Fonksiyonlar, farklı programcılar arasında ortak kullanılan kodları paylaşmak için de kullanılır. Bu bölümde, fonksiyonların nasıl oluşturulacağı, parametrelerin nasıl kullanılacağı ve fonksiyonların nasıl döndürüleceği hakkında örnekler verilecektir. Fonksiyonlar, uygun adlandırma ve düzenleme teknikleri kullanılarak oluşturulduğunda, daha fazla yeniden kullanılabilirlik sağlar. Fonksiyonlar, hataları azaltmanızı sağlayarak, kod tekrarını en aza indirir ve daha az kod yazmanızı sağlar. Bu, büyük projelerde özellikle önemlidir.
Fonksiyon Oluşturma
Fonksiyon oluşturma, PHP’de sıklıkla kullanılan kod bloklarını tek bir yerde toplayarak, kodun tekrarını azaltır ve okunabilirliği arttırır. Fonksiyonlar genellikle belirli tip işlemleri gerçekleştirmek için kullanılır ve bu işlemler tekrarlandığında, fonksiyonları çağırmak daha kolay ve daha az kod yazmak için daha verimlidir.
Fonksiyonlar, başlıkları (function), ardından parantez içinde parametreler (eğer varsa) ve son olarak da süslü parantezler içinde fonksiyonun çalışacak kodlarını içerir. Fonksiyon oluştururken, fonksiyonun ne yapacağına ve hangi parametreleri kabul edeceğine karar vermeniz gerekir.
Örneğin, ‘hesapla()’ adında bir fonksiyon oluşturmak isteyebilirsiniz. Bu fonksiyon toplama işlemini yürütebilir ve iki parametre (sayılar) kabul edebilir. Fonksiyonun çalışan kodları, ilk olarak parametreleri toplayacak ve sonucu ekrana yazdıracaktır.
function hesapla($sayi1, $sayi2){ $sonuc = $sayi1 + $sayi2; echo $sonuc; }
Bu örnekte ‘function’ kelimesi ile fonksiyon oluşturulurken kullanılan html etiketi, ‘$sayi1’ ve ‘$sayi2’ ise fonksiyonun kabul edeceği ilk ve ikinci parametrelerdir. Fonksiyonun çalışan kodları ise $sayi1 ve $sayi2 değişkenlerini toplayarak ‘echo’ etiketi ile sonucu ekrana basmaktadır.
Fonksiyonlar, programlamada oldukça önemli bir yer tutar. Bu nedenle, PHP’de fonksiyon oluşturma becerisini öğrenmek, düzgün kodlamayı öğrenmenin bir parçasıdır. Fonksiyonların kullanımı sayesinde, kodlar daha modüler ve daha okunaklı hale gelir ve tekrarlanan işlemlerin kodunu tekrar yazmak yerine çağırmak mümkün olur.
Fonksiyon Parametreleri
Fonksiyonlara parametre eklemek, o fonksiyonun belirli bir işlemi yerine getirirken belirli bir değerle çalışmasını sağlar. Bu da fonksiyonları çok yönlü yapar. Parametreler, fonksiyonun tanımlandığı yerde, parantez içinde belirtilir. Fonksiyonun çağrıldığı yerde ise parametre değerleri belirtilir. Örneğin, bir “toplama” fonksiyonu, iki parametre alarak bu parametreleri toplar ve sonucunu döndürür. Bu fonksiyon çağrılırken, bu iki parametrenin değeri belirtilir. Parametreler, bir fonksiyonun farklı senaryolarda farklı veri setleriyle çalışmasını sağlar. Örneğin, bir “ortalama hesaplama” fonksiyonu, herhangi bir sayı adedinde parametre alabilir ve bunları toplayarak ortalamayı hesaplar. Bu sayede, farklı sayı adetlerinde de aynı fonksiyon kullanılabilir.
Fonksiyon Döndürme
Fonksiyon döndürme, fonksiyonların kullanımını daha esnek hale getirir. Bu sayede, bir fonksiyonun sonucu başka bir kod parçasında kullanılabilir. Fonksiyon döndürme işlemi, “return” anahtar kelimesi ile gerçekleştirilir. Bir fonksiyonun sonucu, “return” anahtar kelimesi ile belirtilen değer olacaktır.
Örneğin, bir hesap makinesi fonksiyonu oluşturalım:
function hesapMakinesi($x, $y, $islem) { switch($islem) { case “toplama”: return $x + $y; break; case “cikarma”: return $x – $y; break; case “carpma”: return $x * $y; break; case “bolme”: return $x / $y; break; default: return 0; }}
Bu fonksiyon, $x ve $y değişkenleriyle, kullanıcının belirlediği operasyonu (“toplama”, “çıkarma”, “çarpma” veya “bölme”) yapar ve sonucu “return” anahtar kelimesi ile döndürür.
Sonuç olarak, fonksiyon döndürme, kodların daha modüler hale getirilmesine yardımcı olur ve aynı kodların tekrar tekrar yazılmasını önler. Bu da daha az kod yazmanıza ve daha hızlı bir şekilde geliştirme yapmanıza olanak tanır.
Bir Cevap Yaz
